Gidişin bile hoş sevgili,bir dişin bile
Gülersen ay yarılır gümüşten dişini biler
Ben aciz bir kör olmaya niyetli değildim
Güneşe çıplak gözle bakmaz asla işini bilen

Özlemek benim işim,özletmekse senin
Dönüp bakmayışın sadece tökezletmek seli
Durma kur barajımı,beni her zerrene doldur
Sen hala sensin,artık aç kapıyı ben senim

Dertlerine bir ortak arıyorsan önünde tütün
Yok eğer şifaysa aradığın karşındayım bütün
Kömür ocağını çağrıştırırken sisli ciğerlerin
Bana bakıp sırıtan kalbin andırıyor sütü

Yeşil bir ormandayım,manzaram beton binalar
Sokaklarım mis kokulu çamur,evim bir mağara
Huzur buldum diyerek gözümü kapadığım anda
Kuş cıvıltılarını böler içimden gelen bir nârâ

Düşmekten ucu ucuna kurtuldum...
Yüce dağlar çakalın değil kurdundur
Islaklık ve soğuktan solmuşken
Nice dengin ummanımı kuruturdu

Ellere muhtaç olup eğilmedim eğilimem de
Sırtımda ham duygular,aşk öğütürüm bir değirmende
Sonra saçarım ürünümü,belki bir nebze doyarsın
Ama şunu da bil,ambarımın anahtarları değil bende


Gökyüzünde gömülü yol,yıldızlar görünüyor
Aşk ve muhabbeti tükettin kolaysa ölümü yor
Karanlık heybetini yavaşça kaybederken ufukta
Gözlerim tan yerinin kızıllığıyla övünüyor

Tutamadığım sözler verdim,yeminler ettim
Senin tutarsızlığın beni yerimden etti
Nedensiz fırtınların sürükledi bizi uçurumlara
Oysa kalbimin içindeydin,yerin de netti

Ben Şeytan’a uydum,varlığını dirilttim
Yokluğunda var olmak eminim ki bir ilkti
Duygusala bağlamadım fakat duygu sana bağlı
Sana ağlı bu gözler bundan şiirlerim liriktir