1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1373
Okunma
Ayrılık zamanı gelmişti
Gün batmaya acı acı dolu karanlık
Geceler olmaya başlıyordu ki
Hasret dolu gecelerin sonu ile birlikte
Sabahları da bundan böyle meşgul olacaktı
Ey sevgili gül yüzlü sevgilim
Ölmeden zavallı başımı dizlerine koysam
Gül yüzünü doyasıya görebilsem
Gül bahçemin yüzünde fırtınalar koptu
Ayrılık ölümden beter, gam çekme
Canım ciğerparem sinem sonsuza kadar
Biliyorsun senin köşkündür, dedi
Dalından koparılan ben, bir gül gibi
Feryat etme yüreğine saplanan okun
Aynısı bende de var biz onunla yaşıycaz
Gülüm vurulmuş güvercin gibi bakma
Yavaş yavaş çökmeye başlayan karanlığın yüzü
İkimizin bedbaht gözyaşlarıyla ıslandı
Çaresizce iki yüreğin sazın telleri gibi birleşti
Yaralı bir ceylan gibi sevgilim çekip gitti..
Sami Arlan..
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz