Hani ben sana bilerek kanmıştımya ;
Kalkamadım ayağa hatırlarsan
Ayaklarının altında kaldığımda
Kalbim beni esir almıştı...

Gülüyordum bir bebek gibi kucağında,
Günümü gün ediyor sayıyordum
Bir gün gelip duygularımın köleliğinden
Kurtulamaz olduğumu bilerek,
Işıklı duygularımı yağma ettirerek
Acı sözlerine ardı arkası kesilmeyerek...

İçime doğsada harcardim gözyaşlarımı,
Beni arada sorada anmayacağın
Armağan ederek uğrunda
Pınarlarında kuruması pahasına.

Rest çektim gecelere,
Uykularıma , gözlerimi ovalattım
Uyanık kalıp düşünmeye seni...
Bunca bekleyişten sonra ,
Şöyle sevgi dolu sözlerle ödülmü verdin?
Sana ömrümden pay ayırdığım halde
Yoksa müstehakmıydı bunca çektiklerim?

Bir gün gittiğinde,
Ya üzülmessem diye
O hep gelmesinden korktuğum
Gün işte sonunda geldi çattı,
Yazık ki bu kez
Gidişinde canım yanmadı....

Nuran KARACA