3
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1924
Okunma
On yedi ağustos ,
Sabah sıfır üç.
Sakarya sarsıldı.
Nefes almak güç.
Eyvah!
Ne oluyor tanrım.
Kıyamet günü mü, yoksa.
Tüm ocaklar söndü.
Yaşam son buldu.
Ayrıldı anneler,
Yavrularından.
Dayanır mı yürek.
Böyle acıya,
Tanrım ! sen sabır ver.
Ana bacıya.
Her şey darmadağın.
Her yer toz duman.
Fırsat ver de tanrım.
Yavrum arayım.
Onlar olmayınca,
Ben ne yapayım.
Tüm yürekler kanıyor,
Nasıl sarayım.
Şehrin bütün ışıkları sönük.
Her yer,enkaz yığınları.
Umut yolculuğuna çıkıyor , herkes.
Yıkıntılar arasın da,
Yitip giden umutlarla.
Karanlığa gömülen akşamlar gibi,
Kıyamet denilen gün.
Bu gün mü.
Omu erken geldi acaba.
Yoksa biz mi geç kaldık.
Selma Meriç/Sakarya
5.0
100% (1)
Cevap Yaz