Sevin yavas yavas, kesiliyor artik
Sen diye diye haykiran sesim.
Tutuldu, adini düsürmeyen dilim.
Buzdan yumruk oldu, alev yumagi kalbim.
Yangininla gelsende , cözdüremezsin.

Bekle , devralacaksin
Ilk elden harcadiklarinin karsiligini belki !
Belkide, sezersin göz ucuyla duygularina bakildigini.
Kalbin atisiyla suclanip verilince payi ,
Ve tarih tekerrür edip yakinca yakani
"O "zaman benim gibi intikami görev bilirsin.

Davetsiz aci sürüsünü ,saygiyla agirlarsin.
Ekmegini bölerler arsizca, basindan savamazsin.
Yetmez boyun büküp ömründende, ikram edersin.
Birde baslarsa uzaklardan, dumanin tütmeye
"O "zaman külünden bile mucize beklersin.

Susarak bogmaya mecbursun tutkunu,
Cigligini duyacak yar bulamazsin .
Vicdan mahkemen yagdirir , sorular yagmurunu,
Birikmis ahlarin izahinda zorlanirsin
Kendinden utanip yerin dibine girersin.

Esitlenirsin , akli basindan gidenle.
Güle hasret bülbülün, figanini edersin.
Gecikmistir perisan ettiklerinin pismanligi
Sen yinede, kalbine haddini bildirirsen
Ve vedasiz gidisini hatirlarsan !
Yüzün olmadigini dönüse ona anlatirsan iyi edersin..

Nuran KARACA

30 11 2011 saat 14