1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
896
Okunma
Benim sadık dostum kara toprağa,
Candan kucaklayıp sarılmak gelir.
Zakkum çiçek açar döner yaprağa,
Bu cennet dostuma vurulmak gelir...
Ağaç dallarında kuşlar ötüşür,
Ekersen meyveyi o da yetişir,
Gençler sevdalanır aşka tutuşur,
İki gönül birse durulmak gelir...
Çalışırsan verir ekmek aşını,
Paramparça etsen dağın taşını...
Yinede kucaklar sürsen döşünü,
Dağları düz edip sürülmek gelir...
Canlıya sadıktır ihanet bilmez,
Hep zamanı bekler öfkeye gelmez,
Kimseden minnet ve sabır dilemez,
Sabrına bakınca yorulmak gelir...
Zamanı gelince bir gün ölürüm,
Dostumun sabrını bende bilirim,
Esnafi böyle dost nasıl bulurum,
Dost olan kucağa serilmek gelir.
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz