Ufkun öbür yanında sen
Bense hangi yandayım bir bilsem
Sevdalara ad takmak yetmiyor bize artık
Avunmak çare değil aşk adına hükümse yasak
Hangi rotada yön bulur aşka tutsak yüreklerde ah bilebilsen
Bir adım ötesini kestiremedikten sonra zamana inat dolu dizgin
Hatırlıyorum ilk aklımda kalan deli dolu rüzgarlara karışmış bir perçem saçın
Çocukluğuna dönsen inan ki bu kadar masum olamazdın...

Karadenizin dalgalı gün yüzünü andırıyor bakışlarındaki kor, gizem
Belki de kendimde seni buluyorum ben istemeden öylesine pervasızca
Hoyrat sıcaklığın bakışında at terkesinde tutunan ardın sıra kim
Aşka tutsak olamak yetmiyor diyen sesini duyan sanki ben
Kulaklarımdaki uğuldama beynimin ortasında dururken
Deli dolu aşk tutkunlarına ne dersler verirdin belli belirsiz
Faniydik insanoğlu olarak aşkımızsa ölümsüz
Prangalar yüreğimize vurulmuşken...


İlhan Koruyucu
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.