Benem

Gül dalında sevda çeken ebedî kârı bilir,
Şeyda bülbül otağında dayalı kalan benim.
Resule ümmet olanlar sevdayı yolda bulur,
Zalim nefsin tuzağında sızlayıp yanan benim.

Seven bülbül güle konar sevdayı gülden alır
Gül dalında bülbül olan daima gülde kalır,
Gül râhına girmeyenler kuşburnu, yu gül sanır,
Müminlerin gül bağında gaflete dalan benim.

Gül bağında bülbül olan sohbeti gülden açar,
Vuslat bağına girenler el râhından vaz geçer
Dost deyip dosta yananlar ölmeden hakkı seçer,
Üstatların ocağında sararıp solan benim.

Ser verip sırrım bilene eylemedim ben niyaz,
Hak yoluna baş koyanı zelîl eder mi Feyyaz,
Affetmezse yaradanım kul nedir ki ede naz,
Müritlerin hu çağında nefsi şır sanan benim.

Hak Teâlâ diler ise güldürür şol yüzümü.
Can içinde canan olan ancak bilir özümü,
Dur desem de zalim nefsim dinlemiyor sözümü,
Bu sinsi lanet elinden taşraya varan. benim.

Ferit Battal