Haydi uyuyalım,
Ayrı nefeslerin kıskacında,
Zehir soluyalım ölmek için.

İntihara var mısın,
Yaşamak şartıyla?

Söz, gönülden ihraç bu gece,
Göze alınan mahşer mi yok edecek bedenimizi?

Sevda yansın derken,
Yansıyor aksiseda.

Yas
Ak
El
Manın iki yarısı,
Gönül alma.

Alınganlığın mayaları tutsa da gitseler,
Duyacağın her söz yeminim olur,
Dil’ense de, kesmez dilimiz, bir yetere!

Hayır, olamaz, göremediğimiz bir rüya nasıl bitebilir ki?
Sahi, kaça bölebilirsin sonsuzluğu?

Dinlen’mek de yetmez, dua etmek de,
Dinsiz değilim de, adam etmem bu gece.

Odama asılsın hayalin,
Ne ismine bir sevda kılıfı giydiririm,
Ne kalıp’ımın adamı olurum,
Duramam yerimde.

Sıcaklığın örterken beni,
En azından bir gece daha,
Sevmemeliyim seni!

Haydi, uyuyalım,
Yaşama sevincimizde,
Aynı nefesi hissederken,
Sevmiyorum diyelim.

Ne bar’ışıklarına karışık
Ne kar’ışıklarına barışık olalım.
Adamdan değiliz bu gece.

Ayrı isimlerde,
Aynı gecenin koynunda,
Suskun ama,
Bağır’daki yara olalım,
Bilmesinler bizi.

Bir gece daha,
Bir gece daha sevmek yasak sevgili.

| 5 Mayıs 2012 | Cumartesi | 02:00