Nebilere melekler, âşıklara erenler
Benim düşüme de sen düştün Zümrüdüanka
Gözlerimin önünde sekiyorken cerenler
Gönül ateşimde sen piştin Zümrüdüanka

Dağların doruğuna yuva kurmuş diyorlar
Kartal tepelerine varmak zormuş diyorlar
Senin ülkende zaman şimdi durmuş diyorlar
Çok uzak diyarlara koştun Zümrüdüanka

Biliyorum uçuk bir sevdaya düşmüşüm ben
Kalbinde taşıdığın benden kopardığın ben
Biliyorum kavuşmak imkânsız olsa da sen
Hayalimde yaşayan kuştun Zümrüdüanka

İki yürek arası dağlar var, geçmesi güç
Her bir dağın doruğu buzul sarkıtlı büküç
Bu ne bükülmez bilek bu ne dayanılmaz güç
Sen buzuldan dağları aştın Zümrüdüanka

Varsın her sabahıma bir saba yeli essin
Varlığınla, bu yorgun yüreğime nefessin
Senden önce lal olan gönül dilime sessin
Hece hece gönülden taştın Zümrüdüanka

05.07.2012/Samsun

İbrahim COŞAR