0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
821
Okunma
Gözlerini kadit elleriyle ovdu..
Sabahtı,gün ışıyordu.
Önünde günler öncesinden kalan avın son kırıntısı
Dudaklar kurumuş kanla,kıpkırmızı.
Bir serçe uçuyordu gökyüzünde
Gagasında umutlarının türküsüyle.
Kaditin gözleri açıldı onun müjdeli sesiyle.
Damarlarında eskiden kalma bir coşku
Oydu evet oydu…
Canı taze et çekiyordu.
Lakin gücü yoktu erişmeye
Bunu da biliyordu.
Elinde dünden kalan kırıntıları uzattı serçeye
Hani belki kanar da gelirdi ökseye..
Gün doğuyordu ve kadit gözlerini ovuyordu.
Bu hikayenin sonu yoktu..
Her gün doğuşunda
Eskiden kalma rüzgarın uğultusunda
Yeniden,yeniden başlıyordu..
RC
