Eskiden izlemiştim bir tiyatro da
Ünlü aşıklar Leyla ve Mecnun
"ya kavuşsalar dı"
isimli dramasıy dı...
Leyla, şikayetçiydi kocası Mecnun’dan
Eve geç geliyorsun diyor du,
Mecnun eski Mecnun değil di,
O artık Kıraathane sahibiy di...
Leyla’nın varlığıyla ilgilenecek vakti yoktu...

Gerçekten komikti halleri...
Aşkın "evlilik" hali...

Sanal alemde çok fazla vakit geçirenlere
Antisosyal kişilik teşhisi koyuyorlar biliyor musun?
Güncel hayatta kendilerini ifade edemeyen,
Sanal dünyada oyunculuğa soyunan hastalıklı şahsiyetler/iz...

Sanki güncel hayatta herkes kendisini oynuyor gibi...
Bundan daha ala yalan olabilir mi?
Hanımefendiler ve beyefendiler,
Birden kabuk değiştirseler!
Kaç tanesinin içinden yine kendisi çıkar...

Özgür Ruhlar diye bir film çekseler
Bedeni ayrı oynasa, ruhu ayrı...
Beden olduğu gibi devam etse yaşamaya
Ruhun aklından geçenler ayrı anlatılsa...

Seyreyle şamatayı o zaman...
Nasıl hayal ama?

Aldanmaktayız,
bizi en çok aldatan yine kendimiz...
Bazıları kendinden eminler ama?
Arada bir fark var, biri aldandığının farkın da,
Diğeri aldattığını sanmakta...
Kafiyeli olsun diye uğraşmadım da,
Denk geldi son cümleye hep a...

En büyük hayalim/mi ne?
Bütün bildiklerimi unutmak
Unuttuklarımı hatırlamak...
Yazmak yeniden herşeyi...
Kendi kalemimle, kendi ellerimle...
Dinleyebilmek kendi sesimi...

Sevdiğim şarkılardan fal tutarak... :)