İnsan sesiyle uyanan kaldırımlar
Ayak izleriyle adımlar belirecek as sonra
Şafak sökerken
Temizle dur salkım saçak dökülenleri
Saatler boyu ezberlediğin
Betonarma sokaklarda


Kenarda çöp bidonu
Yanıbaşına düşmüş
Süpürge, kürek
Boylu boyunca çimlere uzanmış
Şapkayla örtülü suratın
Altında mukavadan serili yatak

Mışım mışıl uyuyorsun ya yüzükoyun
Ağacın esmeyen gölgesinde
Ağzın açık, karnın içe çekilmiş
Kırkbeşderecelik nem ve
sıcağın çekilmez öğlen saatinde

Uzun günlerde ki açlık
Geçer mi uyumakla
Kalır mı hiç iş elinde
Sen öylece uyurken
Bu zamanda

Vardır elbet bir uyanık
Senin yerine bu işi götürecek
Seni düşündürmekten alıkoyacak
Hayal kurmana bile zaman vermeyecek!
Çevrende dönüp dolanan dolapları
Elinde süpürge, başın öne eğikken
Ömründen nelerin gittiğinden habersiz
Öğrenemeden uyurken sen....