HER AKŞAM

Güneşin battığı yere kilitlenirim, yoksun...
Bir martının gölgesi düşer, akşamın kızıllığına
Öyle bir AH kopar ki, yüreğimden;
Hicranımın külü savrulur nefesimden!
Pranga vurulmuş kanatlarına
Çırpınıyor, çığlık çığlığa!
Yaralı belli ki, yüreği
Kırmızı akmış, beyazına...
Sen ki; gönüllerin edası,
Mavi suların ezeli sevdası,
Sana reva mıdır Martım, bu azap...

.........Bir Karayel koptu, esti amansız
.........Döküldü yapraklar soldu zamansız
.........Dev dalgalar yoldu teleklerini
.........Oysa berraktı gök, hava dumansız...
...
Mıhlanmış boşluğa kanat çaresiz
Uçuşlara yasak konmuş süresiz...

*
.........Olmuyor dostum olmuyor
.........Gönül, kaydını silmiyor...
.........Gecelere ay doğsa da,
.........Güneşin yeri dolmuyor...

Metanet Yazıcı