1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1408
Okunma

yaşam ağacından
düşüyor bana yaprak yaprak
o karmaşık renkli dünya
nasıl doyuruyorsun?
nasıl doyuruyor ve yorgun düşürüyorsun?
nasıl da sarhoş kılıyorsun
daha bugün açan
yarın solmuş oluyor
yakında titreyecek rüzgár
benim kahverengi mezarımın üstünde
bir anne eğilip uzanacak
ufak çocuğun gözlerine
o gözleri bir daha görmek isterdim
o gözler benim yıldızım
onlardan gayrısı gidebilir, savrulabilir
herşey ölüyor, herşey sevinerek ölüyor
sadece o sonsuz anamız kalıyor
kasığından geldiğimiz
zamandan parmaklarında bir kalem gibi biz
esip geçen rüzgára yazılıyor ismimiz
yaşam ağacından
düşüyor bana yaprak yaprak
o karmaşık renkli dünya
5.0
100% (5)