15
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
2736
Okunma
Dostluğa ve sevgiye
Bir güzel yürekliye
Seçil Nimet kardeşime
Ben bir anne tanıdım, yaraları sağılmış
Önceleri onlarca dost doluymuş çevresi
Hastalanıverince hepsi bir bir dağılmış
Başlamış hayatının belki en zor evresi
İnsanların bu hâli onu sarsmış derinden
Kırılmış nârin kalbi hem de pek çok yerinden
Doktor ’göğüs kanseri’ diye koymuş tanıyı
Bu haber karşısında dik durmaya çalışmış
Gözünde canlandırmış bir çok eski anıyı
Saçlarına üzülmüş, ama sonra alışmış
Tedavi sonrasında kaydedilmiş aşama
Sıkı sarılmış oğlu Burak için yaşama
Vakit geçirmek için internette gezerken
Yolu defter’e düşmüş, bizlerin arasına
Hayat acımasızca dişlisinde ezerken
Şiirler alıp sürmüş em diye yarasına
Güzel dostlar tanımış, neş’elenmiş, mutlanmış
Bu gününe şükretmiş, yarından umutlanmış
Makaleler eklemiş, şiirler yazıp asmış
Dağıtmış etrafına parıldayan bir şuâ
Selam verdiği herkes sevip bağrına basmış
Onun için etmişler hep bir ağızdan duâ
Şimdi ben de derim ki gözlerimde yağışla
’Yâ Rabbim bu anneyi yavrusuna bağışla’
Ve Tan abisinin deyimiyle Bahar bakışlı güzel gözlerine.
Kanser denen o illet yaklaşıp sinsi sinsi
Ummadığın bir anda ve zamansız saldırmış
Ne kadar acımasız, kötü olsa da cinsi
Baktı baş edemiyor, beyaz bayrak kaldırmış
Verilen bu savaşta güçlü olan senmişsin
İnancın ve azminle düşmanını yenmişsin
Hayâtın ortasında kalınca bir başına
İmdâdına yetişmiş ’Ebru’ denilen san’at
Dost bildiklerin çâre olmazken göz yaşına
Bu zorlu günlerinde sana germiş kol kanat
Su ile öpüşmüşler tekneye düşen renkler
Onlar ki en etkili ilaçlar ile denkler
Sana karşı bir zafer kazanamamış ama
Kaçarken saçlarını söküp almış yerinden
O güzel yüreğini düşürememiş gama
Hiçbir şey alamamış gözlerinin ferinden
Onlar ki karanlığa hâlâ ışık yakmakta
Yine berrak ve temiz, yine güzel bakmakta
.
5.0
100% (12)