Ben çocukluğumu özledim anne
Hani elimde minik çekicim, tornavidam
Tamir ederdim ya hiç kırılmayan
Plastik arabalarımı
Büyük uğraşlar verirdim.
Bazen o minik parmaklarıma vururdum
Çekicimle
Tırnağımın yan tarafından ince bir kan akardı
Pespembe.
Sen atardın elinde ne varsa
Koşardın bir telaşla
Silerdin temiz bir bezle anında.
Ve yine öperdin o minik parmaklarımı
Acısını dindirmek için
Okşardın saçlarımı gözlerinde binbir gülücük.

Ben çocukluğumu özledim anne
Mutfak penceresinden bakardım ya dışarıya
Yarı ürkek, yarı korkak.
Dışarıya çıkmama cezası almıştım
Sen bahçede işlerini yaparken
Ben sana bakıyordum anne.
Babamın garibanlığından
Sahip olduğumuz üç odalı evin
Dışını bile sıvatamamıştık,
Böylede güzel duruyor derdi babam.
Kırmızı kırmızı duran.
Tuğlalarını bile özledim evimizin anne.

Ablamların oynadığı bez bebeklerine özenirdim
Oysa bana el sürdürmezlerdi.
Bir evin tek oğlan çocuğu olduğumdan
Onlara karışırdım oynamak için.
Nedense anne baba oyunlarında
Ben hep çocuk olurdum yine.
Bir türlü baba olamazdım.
Ne kadar isterdim baba olmayı.
Elimde çarşıdan aldığım paketlerle eve gelmek
Kapıda karşılanmak ne güzel şeylerdi.
Eşime ve çocuklarıma gün boyu olanları anlatmak
Öfkelerimi sevinçlerimi paylaşmak
Yeri geldiğinde babamın yaptığı gibi
Hep birlikte oyuncaklarımızla oynamak.
Ben çocukluğumu özledim anne

Misketlerim vardı renk renk
Ama içinde “cilalı”sı uğurlum olandı
Onunla kazanırdım tüm oyunlarımı
Kaybettiğimde
Yenilgime karşılık istense de vermezdim cilalımı.
O benim gözümdü. Uğurumdu.
Ya şimşirden yapılmış şiştirpanım
Süzüle süzüle dönerken
Dakikalarca bakardık çocuklarla
Bende kabarırdım küçük hindiler gibi gururlanarak.
Ben hep o günleri
Ben çocukluğumu özledim anne


Yıkanmış çamaşırları astığın
Beli bükülmüş çamaşır ipine
Çamaşırlarımı asarken
Önce silkelerdin pat pat
Ardından bir güzel koklardın
Sanki içinde ben varmış gibi
Ardından göz ucuyla bana bakardın belli etmeden
İçin sızlardı verdiğin cezaya karşılık.
Olsun be anne, her ne olursa olsun
Sen ne cezalar verirsen ver.
Ben yine de çocukluğumu özledim.
Birde çocukluğumdaki seni…
Savaş ERDEM