İftarın ilk ışığı dudakta buğu buğu.
Sabrın nihayetinde oruç gülü açılır.
Yüzlerin solgunluğu enginde yüzen kuğu.
Gündüze ve geceye bereketi saçılır.


Bestelenir niyetler berrak tınılı sesle.
Bir bardak suyun kadri her hakkıyla bilinir.
Orucun kucağında gül kokarken nefesler.
Öyle bir an gelir ki kaba/hatlar silinir.


İncelir düşünceler tam iftar saatinde.
Paylaşmanın hazzını duyar cümle yaşayan.
Kulun güzelleşmesi Rabbe itaatinde.
Orucunu açarken Hakk’ı huşu ile an.


Besmele ve şükürle uzanırken tabağa.
Bereket sağnağında ıslanır hayallerin.
Gönlün hazla takılır ipek dokulu ağa.
Şükürle geri gelir nimet dolan ellerin.


Oruç yur günahları yüz rengi berraklaşır.
Dudağa değen bardak elmaslaşır anında.
Orucunu açan kul sahibine yaklaşır.
Günahın kırıntısı bile kalmaz yanında.


İftara doğru zaman billur olur nur olur.
İnanan insanlarda huşu ve huzur hem dem.
İftar saatlerini yaşayan mutlu olur.
İçilen bir yudum su dertlere her dem merhem.
Antalya,20.07.2012 İ.K