Aşk...
Öyle olmalı ki...
Gülümsetebilmeli seni,
Çekip gittiğinde,acılara değil,
Yaşanmış o çok özel anlara,
Teslim olmalı insan,gidişinin ardından,
Gözlerde bir ışık olarak kalabilmeli.
Ve dudaklarda hafif bir tebessüm...
’Çok güzeldi, yaşadım, yaşadık’, diyebilmeli.
Hiç beklemediğin anda geliveren,
Ve ergeç gideceğini bildiğin bu harika,
Yaşanmışlık, pişmanlık olmamalı anılarında.
Sen bir yerde,ve o çok yakınında,
Ama uzaklarda olsa bile,
Kalbin buruk,değişik bir sevinçle atabilmeli.
Bir kuşun kanat çırpışında,
Heyecanlandırabilmeli seni,
Bir daha birlikte hiç bir kuşun,
Kanadını göremeyeceğin sevgili.
Birlikte belki bir çiçek,
Koklama vaktinin bile olmadığı,
Ama dünyanın tüm çiçek kokularını,
Sana duyumsatan sevgili.
Gittiğine yanmamalı,gelişine sevinmelisin.
Sana yaşattığı her ana ve,yaşadığın her hızlı,
Kalp atışına minnettar kalmalısın.
’Şimdi nerede, kiminle?
Soruları yerine,
’Şimdi mutlu olmalı,diyebilmelisin ve asla,
Kıskanmamalısın mutluluğunu.
Hoş bir tebessüm,olarak kalmalı dudaklarında.
Güzeldi,düşüncende,onun da ’güzeldi’,
Dediğini duymalısın,aşk böyle olmalı.
Çünkü yaşadığın aşk’tı.
Ve aşk sonu olmayan bir sonsuzsa,
Anımsadığında,güzeldi,dedirtebiliyorsa
Ve aşk,ansızın,
Her an her yerde...

Sami Arlan.