Bir ev var
Uzaklarda bir yerde, hiç görmediğim
Bir ev var, bir ev!
Yıllar yılı hasretini çektiğim...

Bir ev var
Bir tepenin tepesinden çok
Hayalimi süsleyen
Bir ev ki, düşlenesi düşlerini sevdiğim...

Bir ev var
Bir tepenin, tepesinde tebessüm
Bir ev var
Ve içinde saklı duran bir resim
Bir ev ki
Beynimde, yüreğimde beşinci mevsim
Bir ev ki, bin defa tekrarlasam, doyamam
Bir ev ki, bir ev! ..
Bacasından iner çıkar nefesim...

Bir ev var; konuşan, düşünen
Ağaçlarla bütünleşen, bir ev var
Yaprakların arasından süzülüp
Kızıl saçlarına kur yapan
Güneşten gizlediğim...

Bir ev var
Kollarım gibi hep, açık durur pencereleri
Oynaşır esmer ahşap duvarlarında
Oynaşır!
Kanaviçe işlenmiş, ak patiska perdeleri
Şakalaşır muzip yeller, eser savurur
Savruldukça kokar sanki
Hayâlimi nakşettiğim pembe karanfilleri
Bir ev var
Duvarlarına düşlerimi dizdiğim
Bir ev var, bir ev!
Gülümseten, hayâlini sevdiğim...

Bir ev var
Avlusunda cümbüş yapar, onca çiçek çeşitleri
Arılar mı dersin, kelebekler mi
Hiç birinin, diğerine benzemiyor renkleri
Bülbülleri serenatta güllerini sevdiğim...
Bir ev var, bir evv!
Bir ev ki, yıllar yılı işte böyle
Taa derinden özlediğim...

Sultan Yürük