bu devirde onun
daha taksitlerini ödemeden modası geçti,
faturalarda uçuk çıkaran para tutarı oldu.
klavyenin arasına birikmiş toz gibi değersizleşti,
ekranlarda sararmış gülümsemeye dönüştü.
kuşun kanadına takılmış ömürde uçup, gitti
yalnızlık hakimleşti
onu orta oyununda ibiş yaptı.
yalanla tanıştırıp, pinokyo misali burnunu uzattı.
olmadı, dağlarda yalancı çoban yaptı
yıldız yaptı, gökyüzüne astı,
iki dakika geçirmeden kaydırdı.
orada bile yerini bulamadı.
kaydırdığı yerde kayboldu
parçaları denizin köpükerine karıştı.
dillere sakız oldu
çürüdü, yol kenarına atıldı.
birinin ayakkabısına yapıştı.
süründükçe, süründü...
hep kalp yarası oldu
adı, dokuza çıktı, sekize inmedi.
hiç mutlu olamadı.
ama hep üç maymunu oynadı.
sürekli suçlandı, mahkeme idam etti.
o zaman bile gururluydu...
el üstünde duramadı,
sabun gibi kaydı,
kalpler üstüne bastı ve düştü.
küfrettiler, "Allah’ın dan bul" dediler.
bela okudular...
sustu, pustu, sis oldu,
kendi üstüne çöktü,
bütün insanlık onu andı,
fakat hiç anlamadı.
üç harften ibaretti,
aslında hepsinde daha büyüktü,
kalp dünyası, onu ufak odalara kapattı,
sayfalara sığmayan romanken
hayatları bitiren, nokta oldu...