Yalnız Adam Var Ötelerde...

geçmiş yılların en güzel hatıraları
gömülürken karanlığa düşmüş odam da
tebessümlerim dipsiz kuyularda kalır
kahır çekmekte nereden çıktı ki
buz kesmiş gecelerin koynuna uzanırken
ölümlerin ne türlüsüne sarılsam da
memleket ve birde yar sancılarını unutabilsem...

pos bıyıkları aşağılara uzanmış bir maganda
Vera’’ların göbeğinde şarap içerken
ezilmişliğime inat memleket türküleri dudaklarımda
yıldızsız akşamların inadına sokakları arşınlarken
gençliğime memleketi sevdirmenin derdindeyim
iki ömre bedel koşuşturmalarımda gördüğüm
pos bıyıklı züppenin harama bulanmış papelleri
ocağın kasasına düşerken, en vatansever nişanı...

kültür gecelerinde düşlerken sevinçlerimi
bir davetiyenin çok görülmüşlüğünde yalnızlığım
protokol masalarında soluklanan sarhoş ağızlar
’’Türklük bedenimiz, İslam ruhumuzdur’’
şom ağızların boş sözlerinde yanarken yüreğim
yalnız bir adam , yaralı bir kurt olmuşluğum
düşer aklıma karanlıklar içinde kalmışlığım...

... size inat ayaktayım, size inat ATATÜRK’’ümün yolundayım!

... size inat ayaktayım, size inat ATATÜRK’ümün yolundayım!