Günah yağar geceleri bu şehre.
Kar utanır beyazlığından.
Kadınlar düş kurar erişilmeze,
Zengin sofralara meze olurlar.
Ateş tenli,günah kokan, soylu kadınlar(!)
Buruk yüreklere pişmanlık dolar.
Her gece iblise düş yordururlar.
Onlar gerinirken lüks otellerde,
Hayalleri üşür garibanların;
Adresi bilinmez köhne semtlerde.

Davudî bir ezan duyulur sabaha karşı,
Kurtuluşa çağırır günahkârları.
Mihraplardan umut sıcaklığı yükselir.
Kimi tövbesini erteler başka bir vakte.
Kimi felaha koşar gelir.

Günahı kiraya verir şaytan bilâ bedel.
İblisin isi kaplar kapkara yürekleri.
Her gece iblisle girer gerdeğe,
Günaha nikahlı soysuz nefisler.
Sonra kaldırılır tövbeler mahzene.
Şarap küplerinde yıllnmak üzre.

Günah kaleleri yükselir taş taş.
Mazgallarından güneş girmez.
İblisi kıskandırır adem evladı.
Hasedi ihtirası bir türlü bitmez.
Ankara,2004 İbrahim KİLİK