Yüce Mevla’m,

Dünyanın her yerinde,

Hayvanlara,

Aynı lisanı verdi.

Biz anlamıyoruz,

Ama

Onlar,

Her yerde,

Bir güzel,

Anlaşıyorlar...

Hem de

Koklaşa,

Koklaşa...


Biz akıllı kullarına ise

Farklı lisanlar...

Akıllıyız ya,

Çalışırız,

Çabalarız,

Öğrenir,

Bir güzel anlaşırız...

Ama

Nerde?


Bir gerçek ki;

Farklı lisan konuşan insanlar,

Birbirine daha sıcak,

Sempatik gelir,

Çünkü

Bir yabancı,

Sizin dilinizden,

Konuşuyor...

Bu duyguyu;

En iyi,

Gurbettekiler bilir...


Aynı lisanı konuşan,

Bizler ise

Nerdeyse,

Bir kaşık suda,

Birbirimizi boğacak haldeyiz.


Bir de

Kapalı kapılar ardında,

Farklı lisana sahip,

İki kişi arasındaki,

Görüşmeler vardır,

Burada,

Tercümanlara çok iş düşer!

Çünkü

İki kişi arasında,

Konuşulanları bir Allah,

Bir de

Tercüman bilir..

Peki,

Gerçekten,

Ne konuşuldu derseniz?

Onu,

Sadece

Allah bilir!