13
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1560
Okunma
Yangınların ortasında tutuşuyor ellerim
ve bembeyazlar hala
üşümekteler bir taraftan,
inadına
Şekil değiştirirken her gün biraz daha gülümsemelerim
Dopdolu zamanlarını özlüyorum kalbimin
Geçmiş dimdik yanı başımda
acıtıyor
muama
Uzaklara gidiyorum hep daha uzağa
Aşinayken o çok yabancılar
El oluyor tanıdıklar
Güneş aynı güneş olsa da
Işımıyor
kapkara
Gençlik giderken elden
Sızlıyor içim en ince telden
Vuruyorlar hep aynı yerden
Kaybettim yolumu tutun gözlerimden
Dönmek istiyorum ben bu seferden
Ne zalimsin hayat!
Bıktım günden, geceden,
kendimden...
..............VaNDi ’ 07.......