Derler ki Dünya fani bir mekân,
Yaşanılan hayat ise olur yalan,
Zehir eder ucuz alıp pahalı satan,
Kimse aldatmaz kendisidir aldanan

Yaşar görür hiç yaşamdım der,
Kendi yer yemedim bir şey der
Bir şey yapamayınca sitem eder,
Sadece yaşar öylece çeker gider..

Yapar hatayı düzeltmeye çalışır,
Kaybolur kendini başkasına aratır,
Unutur asıl olanı sanki kendi yaratır,
İşine gelmediğinde doğruyu hatırlatır..

Unutur yalan dünyanın yolsu olduğunu,
Kaybeder sahip olamaz verilen umudunu,
Sineye atıp sabırla bekler durur sonunu,
Yükler sırtına doymayacak gibi hamutunu,

Düşünür nerde hata yaptım anlarsa onu,
Suçu yükleme başkasına gizleme suçunu,
Kendin hazırlasın hikâyeni yok oluşunu,
Düşünürsen o zaman bulursun kurtuluşunu..

Postu, yararak delip hayâ âlemini beklesiniz,
Nasıl yaşarsanız öyle yok olur gidersiniz,
Cismani varlığınızla son olup gidersiniz.
Sanmayın baki âlemde rahat mı edersiniz.

Dersin fani dünyaya bir daha gelirsem,
Gelen var mı, varsa ben onu bir görsem,
Dünya da yaşananlar gerçek mi dersem,
Yok, olup gideceğim gözlerimle görmesem.

Bir an olsun huzur verin insanlık yaşasın,
Yaşıyor olduğunu farkına azıcık varsın,
Dünyamı yalan yaşam mı yalan anlasın.
Asıl olan baki olan mekandır bunu anlayasın..