Aşk Buyursun

Nasıl şeydir bu ya..
Nasıl bir şeydir bu böyle bir bilsen..
Ama bilmezsin, bilemezsin…
Ben de bilmezdim doğrusu.
Seni tanıyıp, seni sevene kadar.
Sevda derlerdi, anlarmış görünürdüm.
Hatta dinlerdim sabırla tüm anlatılanları.
Meğer bana sevdayı anlatanlar da bilmezlermiş sevdayı.
Ya da yaşamamışlar böylesini.
Yani benim gibi kimse yaşamamıştır diyorum şimdi.
Eğer ben dünyaya gelmemiş olsaydım.
Ben olmasam ne olurmuş ki sevdanın hali.
Sevda, sevda olduğunu bile daha anlamadan koparmış kıyamet.
Oysa ben varım..
Oysa ben yaşıyorum ve benim içimde kopar şimdi.
Hem de her an nice kıyamet..
Tüm uzuvlarımın tüm hücreleri kıyameti yaşatır bana.
Her yiyip içtiğim kıyameti taşır bana.
Ağrımayan yer kalmadı vücudumda.
Ruhumda yapılmakta sanki ağır sıklet boks şampiyonası.
Hiç sızlamamıştı böyle,
Kokuya duyarlı burnumun direği.
Midem sızım sızım sızlamazdı hiç böyle.
Dizlerimin bağı bağ olma özelliğini yitirdi.
Ama demiyorum işte bu aşk beni bitirdi diye.
Tüm organlarım kilitlenmiş aşka.
Tüm hücrelerim aşka teslim.
Zannedilmesin ki şikayetim var benim aşktan yana.
İşte haykırıyorum, aşkla yaşamak bambaşka…
Kimsenin göremediğini görüyorsa gözlerim.
Herkesinkinden farklı ise sözlerim.
Bağları kopsa bile bağsız ayaktaysa dizlerim.
Bir an aşkı kaybetsem eğer,
Ben aşkı gönülden özlerim.
Mantık istemem, aşk şöyle dursun.
Aşka her şey teslim….
Aşk buyursun….

Mustafa EROL
Manavgat / Antalya