Sevda zinciri vardı

Ayaklarım adım adım izliyordu

Yollarını gözlüyordu

Bir baktım güneş doğdu

Gözlerim hafiften yağmur damlalarına karıştı

Sessiz usul usul kartaneleri izliyor birbirini

Ya kalıcak ya gidicek ya düşücek

Elimi uzatıyorum

Sımsıkı kapanan avuçlarımın içinde biri haykırıyor

Bırak beni bırak nefes almak istiyorum

İzin ver hayatı yaşayım

Sessiz okyanus kayalıkları savuruyor

O anda gözleri dolu dolu yağmurları görüyor

Bakıyor güneş aydınlık

Gündüz ışıl ışıl ışık

Peki ne eksik hayat bende soruyor yağmur damlasına

İçinde biriken akmayan gözyaşların yok olan sen seni bitiren engin deniz

Ne zaman dinicek gözyaşlarım

Haykırdığın ağladığın ağlattığın o son yağmurla dinicek

Sen yeterki gönlünü ferah tut

Ruhun ayışığı olsun

Gözlerin güneş açsın

Baktığın heran rüyadaki melekler olsun

Sen sarıl bana sımsıkı annem

Bende anneme koşayım gideyim

Yanağına küçük bir buse kondu anne

Senin varlığınla kuşlar cıvıl cıvıl

Annem seni seviyorum hayat ışığım

Yaşama sevincim

Ömrümün yarısı gözlerin yüreğim annecim

Sen hayattaki herşeysin

Bende hayatımdaki en büyük mutluluk sensin

Anne gözlerini açabilirsin

Yanındayım bir ömür boyunca

Seni çok seviyor annen kızım meleğim

YAZAN: ÖZLEM DEMİRKAYA &.&

YAZIM TARİHİ:02.09.2010 / SAATİ: 22:40

ŞİİRİMİN TÜM TELİF HAKLARI KENDİME AİTTİR !