kaç akşamı daha öldüreceksin
göz yaşlarını hazana kurşun edip

kaç geceye daha karalar giydireceksin
sessizliğe sığınıp gözlerinde yaş ellerin titreyerek...

korkular büyüteceksin göz yaşıyla sulayarak
kuytularda gülüş arayacaksın yüreğin acıyla ürpererek

akşamlar ki
tufan öncesi sessizlik...

ve
içinde fırtınalar kopacak

ağlayacaksın ...

geceler boyu kimsesizlik
dört bir yanın yalnızlık yüreğinde eziklik...

el açıp yalvaracaksın dualar edeceksin
nice geceler daha yıldız söndüreceksin kör şafaklarda

göksunun serin sularında
ay karartıp yakamoz boğacaksın bin kahırla

alaca şafaklara
göz bebeklerine kan oturmuş çıkacaksın
hain ince bir sızı sol yanında sabahlayacaksın

yığılıp kalacaksın aynalar karşısında
yüzündeki çizgilere kendini anlatamayacaksın
soğuk duvarlarla gölgelerle dertleşeceksin...

başın ellerin arasında
aklına gelecek çılgın sevişler
pervasız serseri gülüşler çıldırtacak seni...

mazi gözünde canlanacak
başını yastığa gömüp hep ağlayacaksın...


Hasan ODABAŞI