Korkuyorum
Yüreğimin yağını eriten bir korku var içimde
Boğum, boğum içim sıkılırken
Yazıyorum kendi kendime
Bazen bir mektup gibi
Sonra
Defalarca okurum baştan sona
Senden gelmiş gibi
Yar dan gelmiş mısralar ne güzel
Büyük bir çoçuk gibi neşeleniyorum
Sonra
Siliyorum hemen görünür diye
Ah korku ahh..!
Ya bulunursa
Susuyorum
Sözlerim hep uçurum oluyor
Yüreğimin ortasından delip geciyor
Dilim sessizce hep adını sayıklar
Elden günden habersiz
Sadece
Ben biliyorum dilimdeki sözcükleri
Ve yine büyük bir suskunluk
Korkuyorum
Seni paylaşmaktan
Seni kendimden bile kıskanır oldum
Seni kıskanıyorum.
Sevdim seni YAR
Yarınları düşünmeden
Narı aşk dedikleri türden
Bir mum gibi yavaş yavaş eriyerek
Çaresizce, meyzem misali
Usuma paslı bir mıh gibi gülüşünü, bakışını çaktım
Seni senden bile kıskanırcasına…
Sevdim,

MEYZEM