Bir vefa perisinin gamzesinde ışıltı.
Berrak iklim güzeli albeni sağanağı.
Buselik makamında billur tenli fısıltı.
Onun has ipeğinden canda muhabbet ağı.

Her yudum efsanedir katresinde gül misal.
Yeşilde ceren nazı buğusuyla cezp eden.
Itırlanır zamanda naz buhurlu köz misal.
Sohbet rıhtımlarında nice hoşluk kesp eden.

Cama şiir yazılır ışıl ışıl hâliyle.
Okuyan dudak güldür naz buhurlu şiiri.
Bir erguvan açılır emsalsiz nihaliyle.
Renkle ahenk temizler hüsnüyle pası kiri.

Ebruli hayalleri demler sinede demlik.
Gönül saraylarının sırçadan penceresi.
Güzellik ülkesinde hayat bulamaz kemlik.
Camdan bize el eder huzur sükun ecesi.

Söz incileşir yer yer ipekten zamanlarda.
Rayihası yayılır havaya gül misalin.
Haz bulutu çözülür gül kokulu anlarda.
Şerhini yapar kalem efsaneyle visalin.

Bu şiir çay misali gönlümüzde demlendi.
Gizemiyle bir nihal sızdı her mısraına.
Bu hüzün demlerinde gözlerimiz nemlendi.
Takıldı yüreğimiz ipek tenli ağına…
Ankara, 02.07.2012 İ.K