AY’ı BANA SUNAN SEMALAR

Acılarla geçen günlerimin
Gecemi gündüzmüdür,
Farkında deyilim.
Karşımda terkedilmişliğin
Musallat ettiği zalim geceler...
Gitmek istiyorum uzaklara,
Çok çok uzaklara gitmek...
Mehmet Akif gibi sahralara...
Necip Fazıl misali kaldırımlara...
"İn,cin uykuda,yalnız iki yoldaş uyanık
Biri benim, biri de sen ey serseri kaldırımlar "
Mısralarını doya doya içimde duymak.
Bulutlu bir gökyüzünde,
Şimşek çarpması gibi yankılanacak,
O titrek sesin kulaklarımda...

Dargınım Sultanım dargın,
Lakin sana değil,
O bana bakmaya korkan gözlerine,
Hasılı sözlerine dargınım
İhtişamıyla karşımda duran,
Vefasız yüreğine...
Yürek cezam sandığım,benmişim kendime,
Oysa ne hayallerle çıkmıştım yola,
Aşk uğruna yanıp bitmekmiş meğer,en büyük ceza...
Bütün ümidimi bir anda zifiri karanlığa çeviren,
Bu kanlı şafaklarmış meğer,
Varlığımı silip götürecek eylül rüzgarı,
Biçare gözlerimin baktığı yönde,
Sen gönlüme güneşdin öyle de kalacak...
Belki benim olmayacak,
Ama gündüzleri güneş,
Geceleri ay gibi parlayacak...
Pes etmedim,aşkı canlı tutmak için,
Lakin gel gör ki O bir ince ruh,
Bense etten bir kılıf...

Anlatamadım...
Öylece oturup yandım,
Vay halime vaylarıma,
Leylilere,
Mecnunlara,
Sevilmeyenlere,
Bir de talihsiz sevdalara,
Acımasız zamanlara ağladım...

Yeter artık...
Bu çile bitmeli,
Yoksa ben biteceğim,
Kimi geceler herkes uykuya daldığında,
Uykusuzluktan gözlerim kızarır,
Aklım dururdu sanki,
Gök mavisini,
Dolunayı,
İçli bir dünyayı,
Benim dünyam her şeyiyle,
O güzelim gecesi ve boğucu gündüzüyle,
Benim olan dünya,
Hepimizin,sizin de dünyanız,
Bitirmesin bizleri,
Bitirmesin sizleri,
Varalım aşkla semalara,
Ah o semalar yok mu,
İnsanı rüyalar alemine taşıyan semalar,
Koynunda Ay’ı saklayan,
Ve geceleri güzel yüzünü gizleyen semalar,
En güzelide Ay’ı bana sunan semalar...

Ekrem ÇETİNKAYA
VaTaN25 25 Nisan 2012 saat 02,10