sahipsiz sevda gömüyorum
garipler mezarlığı yürek çukuruma salasız

yazısı silinmiş
mermerlerin rengi solmuş eskimiş

ukbada yitik lahit şimdi
kirli soluk benizli çocuk yüzünde yaşlar gibi soğuk...

bir kaç damla suluyor solmuş çiçekleri
uyuyan sonbahar ölüleri bakışlarım

ve kuru yapraklar gibi sürükleniyorum şimdi...

avuçlarımda sen artığı sıcağın üşüyor
parmak uçlarım hissiz kesif bir sancı kanıyor...

soluksuz kalmış bir yudum nefese muhtaç düşlerim
ne bir şiir ne de yanık bir türkü sesi hayallerimi çalan

sevgisiz hissiz ayaza çekmiş gece karası gölgeler suskun
öfkesi dinmiş dingin mavisini kaybetmiş derinlikler gibi yüreğim....

gider mi...

git dersem yıldızlar gecelerimden
yakamoz ölüleri denizlerimden çekilir mi

kapatmalı gözlerini soluk gecenin koynunda ay
unutmalı ne varsa dünde kalanları yaralı sevinçlerim
ve yarınlara inat her şafakta güneş topladığım çiğ taneleri...

toparlanın düşlerim hayallerim umutlarım
üfleyin soluğunuzla diriltin feri sönmüş gözlerimdeki acıyı...

adam gibi bir ömre vasati kaç yürekli sevda sığar ...

sürüklenirken bir garip muzdarip sonbahar
küf kokulu kuytulara sığınsın eksik kalan sevdalar...

Hasan ODABAŞI