Hüzünlü zamanlara solgun düşer gün rengi.
Su yanar gurup vakti dallarda kuşlar mahzun.
Bu veda şarkısının iç acıtır ahengi.
Ey gül acı çayını bana bu mevsimde sun!


Gamzen gülden yadigar haz makamı gülüşün.
Adın gül yanağına işlenmiş sırlı nakış.
Bana tabiri sensin bulutlardaki düşün.
Senin has iklimine berrak sularda akış.


Acı kahve hatırı kırk gün kırk gece düğün.
Fala inanmasak da telvede nice hâl var.
Güz bahar olur bana sen avdet ettiğin gün.
Kahvemin köpüğünde niyaz ol Hakk’a yalvar.


Buselik mi uşşak mı makamı muhabbetin.
Ellerinden süzülen ıtır nazın bestesi.
Gün aşıp gider iken veda mıdır niyetin?
Söz konusu sen isen gün daim aşk ertesi.


Gel ki güz bahar olsun hazan bahçelerinde.
İçtiğimiz çay misal berraklaşsın zamanlar.
Yeşersin ünsiyetler şarkı güftelerinde.
Senin tebessümünle aydınlansın tüm anlar.
Ankara, 27.06.2012 İ.K