2
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
950
Okunma
Yâr diye adını anarken gönlüm
Ellerle beraber gezen sen oldun
Çile ateşiyle yanarken gönlüm
Huzur sularında yüzen sen oldun
Gönlü kış olanın karlıdır başı
Boz bulanık akar gözünden yaşı
Daha unutmadım vurduğun taşı
Bağrımı acıyla ezen sen oldun
Ne geçti eline çamur atınca
Onca sözlerine yalan katınca
Aklına düşersem gece yatınca
Bilsensin ki beni üzen sen oldun
Konuk eder diye kapını çaldım
Belki açar diye hayale daldım
Şu koca dünyada yalınız kaldım
Adımı defterden çizen sen oldun
Ayağıma battı ektiğin diken
Sayende ben oldum acılar çeken
Nasıl iflah olsun gözyaşı döken
Dağ gibi dertleri dizen sen oldun
Ahretlik diyor ki hayırsız çıktın
Gönül köprüsünü dilinle yıktın
Hani seviyordun ne çabuk bıktın
Tatlı muhabbetten bezen sen oldun
5.0
100% (2)
Cevap Yaz