5
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1477
Okunma

Yüzünü utanç
gözünü kan bürümüş insanlığın
gecenin
en ahlaksız
en gizemli karanlığında
erdem
kızlığını teslim ediyor
kan kırımızı bir ihanete
piç bir yeşil oluyor umut
büyüyor
sevdanın maviliklerinde
Açlığın
kaburgaları sayılıyorken bir bir
tokluğun mangalında
etli-butlu kaburgalar kızarıyor,
yitirirken analar
açlıktan bebelerini
dünyanın en iğrenç
en aşağılık madrabazları
semirdikçe
semiriyor
tam yağlı göbeklerini
anlamını yitiriyor beyaz
kirleniyor
karanlık kuytuluklarda…
Yoldan çıkmış
sarışın bir afet olmuş dünya
bel altmış
kalça doksan
beyin slikon
kıçında don
bile yokken…
laf ola
beri gele
namus arıyor hergeleler
bacak arasındaki zardan
türküler yakılmayan
karalar bağlamış gelin
sürgün bir ölüdür artık kadın
’namus belasına gardaş
döktüğümüz kan bizim…’
değildir artık…!!!!
Mehmet COŞKUN
5.0
100% (6)