O cam önlerinde
Rüzgarın perdeyi savurduğu
Divanın yanı başında hafif kestirmeler

Namazdan sonra ki yorgunluğun
Sabah ezanıyla uyanıp, uykunu alamayışındır belki

Kim bilir belki de işten çok yorgun gelişindir

Uyansan diyorum
Ayak ucunda, dizilsek bir bir
Dizinin dibinde oturup,
Dolu dolu sohbetlerini, hikayelerini dinlemek için otursak
Anılarını, ablanı, abilerini, anneni anlatsan
Küçüklüğünü gençliğini konuşsak
Aralıksız, soluksuz, hatıralara götürsen bizi
Kahkahalarla gülsek hep birlikte
Ya da ağlasak çocuklar gibi doya doya
birbirimizin göz yaşlarınısilsek

Güvenilir kaç ev kaç kişi kaldı
Her gün biraz daha azalıyoruz
bu iki yüzlü hayatın yükü
Uykusuz sabahlarda başlayıp
kör karanlık gecelere taşınıyor
sen yumuşacık yatağında sonsuzluğa
bilet kesmiş yolcuyken...