Ahın vahını alsak
Acab ne kalır geri?
Dudaklar kurumuş
Sevenlerin bitmiyor çilesi

Sabah güneşi
Bıraktın beni yine yalnız
Hayaline daldım
O ve ben çaresiz

Basma tuz
Yaralı bahtıma
Bana göz kırparak
Bulutların arasından ara sıra

Nasıl isterim?
Gecelerin bitmesini
Çalacaksa hep aynı plak
Cabası da nağmeleri

Sanki öyle geliyor ki bana
Tek yağmurlarda hatırlarsın
Beni ve göz yaşlarımı
Buda tesellisi son baharımın

Rüyalar bitmiş
Zamansız zamana kurban
Alırlarken kırıntılardan nasibini
Okusalar da ne fayda hayata meydan?

Sürünüyorlar geleceklerine
Bir lokma umut icin
Nerden bilecekler ki?
Demir atmış sensizliğin

Gitsinler,bir daha gitsinler
Gidebilecekleri yerlere kadar
Arkalarına da hiç bakmadan
Benim ahlarım var,benim vahlarım var...

(Berlin,23.06.2012)

Talat Özgen