Sana bu kaçıncı mektubum
Bilmiyorum anne
Okumasan da kıyamam sana
Sana kızmak ne haddime
Öyle yücesin ki;
Kim yetişebilir o yüreğine
Kim anlayabilir seni kim?

Uykusuz geceler mi?
Sabaha kadar gözünü kırpmadan
Sevgi dolan gözler mi?
Şefkate, sabra dönen dertler mi?
Kim anlar seni anne kim?

Kimse anlamaz seni anne
Anlamaz çektiklerini
Annemsin ben anlarım desem
Utanmadan yalan söylerim
Seni ancak sen anlarsın
Uykusuzluğunu korkularını
Ve dokuz ay on gün ki sabrını
Her güne ayrı sevgiyle uyandığını

Bir tek sen anlarsın anne sen...!

Her aklıma düştüğünde
içim cız eder yüreğim anne
Nedenleri bir bir sıralarken
Kendimden utanırım anne
Bebektim çocuk oldum
Gençlik çabuk uçtu
Fark edemedim, affet anne

Bilmem affedecek misin?
Bilinçsizce suçlarımı
Bebekken kurban olayım dermişsin bana
Şimdi ağlıyorum günahlarıma
Sana karşı tavırlarıma
Geç fark ettim çok geç anne
Bilmem affedecek misin?

Çok zaman yenik düştüm gururuma
Çok zaman bilerek kırdım seni
Ama hiç kalkmadı bana hiç elin
Öyle emeğin var ki üzerimde
Ne yapsam ödeyemem hakkını senin

Ne mübarek ne yücesin
Ne sevgilisin hak katında
Kelimeler bile çaresiz
Yenik düştü en güzel sözler

Adın yeter Anne...!!

Ahmet Teker