32
Yorum
17
Beğeni
5,0
Puan
1796
Okunma

İçimdeki
Sevgi dolu zamanları çaldın birden
Ayrılığın gidişi düştü önüme koşar adım
Hayallerim tutuklandı o yolda
Müebbete sürüldüm sessizce
Zindanlardayım
Bir kürek mahkumu yalnızlık
Ayrılık salkım salkım üstümde
Keskin bir kılıç gibi
Ha düştü ha düşecek
Üç beş günden bu yana
Dağların dorukları gibiyim
Yalnızım
Kimsesizim
Ama başım dik
Bana ne çok kimseymişssin
Şimdi daha iyi anladım
Önümde
Yollarımı kapatan bir sis var
El yordamı ile ilerliyorum
Öyle bir alışkanlık
Ve sahiplenme ki bu
Yumruklarımı
Dişlerimi sıkıp
Ağlamana aldırmadan çekip gidiyorum
Gittiğin yere beni de götür deme
Yalnızlığa alışacağım elbet
Ama sensizliğe alışmak zaman alacak biliyorum
Zift gibi bir yalnızlık demledim kendime
Elimde bir kurşun kalem
Boş bir sayfa
Yalnızlık yazıyorum durmadan
Gururlusun ve inatsın biliyorum
Gitme,kal demezsin
Yada diyemezsin
Haklı olduğunu bile iddaa edersin
Bazan akıl ölçüleri
Yalnızlığı pardeleyemiyor
Benim sevdam
Elinde emzikli siğara tutan
Dudağı kırmızı rujlu yosma değildi
Adam gibi sevmelerdi
Gün batmak bilmez hiç
Geceler sabaha gebe ama uzarda uzar
Yalnızlık daimi misafirim artık
Paylaşır aşımı ekmeğimi
Yıllar sonra içtiğim sigara
Berbat kokuyor her taraf
Sigara ve yalnızlıkla
Şimdi buz gibi soğudu hava
Çiseleyen bir ahmak ıslatan başladı sessizce
Her yer toprak kokuyor mis gibi
Yağmur’u topraktan
Sogugu bedenimden ayıramıyorum
Payıma düşen yalnızlıkmış bu sevda da
Hasretleri bana verin...
___________ya tabe volim____________
25/01/2012
5.0
100% (29)