Bakışlarında gülüşler saklı,
Kimi zaman.
Ey,
İstanbul.
Sevişmelerin sahte hep,
Nefes nefese tutuklu kalırken.
Hoyrat bir gecede üşür istanbul,
Yıldızlarıyla birlikte iliğine kadar.
Gece aniden bastırır odamı,
Ve istanbul yapayalnız benimle.
Mahremimize çekiliyoruz elele birlikte,
Gizem kokulu bakışlar arasında.
Ruhumu soyunurken delicesine,
Sunuyorum sana aşk dolu bedeni.
Sana ısrarcı bir KEŞ’im,
Son nefesinim boğaz içinde istanbul.
Uyandığımda geceye üşümüştün,
Toparlanıp koynuna giriyorum kızkulenden.
Ve o an sesimi kaybettim,
Sağnak hırçın dalgalar arasında.
Yıldızlara tutundum geceye inat,
İstanbul’a tepeden bakar gibi.
Oysa yağmur değil seni ıslatan,
Magrur gözyaşlarımdı asıl ağlatan.
Aşığım sana istanbul,
Gecenin ışığa ihtiyacı kadar.
Peşindeyim gölgen gibi istanbul,
Yoksa sende peşimdemisin ölüm gibi.
Ve cehenneme kadar yolum var,
Eğer senden başkasını yazarsam şiirlerime.