Benimde babam olsa.
Bu geçici dünyada
Ben’de koşar oynardım
Mutlu çocuklar gibi...

Babam yoktu. çoçukluk yaşlarımda
Boynum bükük gezerdim.Dünyam bana zindandı
Evimiz onsuz bana ömrümün baharında
Karlı dağda bir volkan püsküreçek bir andı...

İlk ve son sevdam olan o canım anneçiğim
Hem analık görevi,Hemi babalık yaptı bana.
Gözümde koca insan,gönlümde seçkin yerin
Kurbanım annem sana...

Kutlanır tüm dünya da
Her haziran’da bir gün
Babalar günü candan gönüllerden duyarak
Ben,boynu bükük bir evlat
O, çoçukluk çağında. Dalında yaprak yaprak...

Ne acelen vardı ki
Bırakıpta gittn bizi
Bir taş gibi salarak
Sulara kendimizi...

Babalar günü bu gün.
Oynuyor tüm çoçuklar bağlarda bahçelerde
Her birinin elinde
Bir armağan bir çiçek.
Ya sen gelde kuçakla
Ya da bizleri sana çek...

Şimdi babasız bu çoçuk.
Arıyor gök yüzünde
Kefen kefen bulutu.
Soluyor gonca güller
Dalda ötmez bülbüller...

Zaman gelip geçiyor.
Bu gözlerim hep yaşlı ağlarım bir kenarda
Garip gönlüm sızlıyor
Göz yaşı döküyorum çicek veren baharda...

Şair Kangallımustafa