Arifler yanında oturdum kalktım
Cahili sormayla işim olmadı
Ben beni âdemden çekindim korktum
Üstüne varmayla işim olmadı

Beladan sakındım durdum başımı
Haksızlık edene attım taşımı
Gücüm nispetinde gördüm işimi
Ele buyurmayla işim olmadı

Her ortama girdim hemen alıştım
Rızıkım nerede orda çalıştım
Hakkıma düşeni hakça bölüştüm
Haksızla zorbayla işim olmadı

Kanaat eyledim yetindim azla
Mala mülke tamah etmedim fazla
Diyeceğim varsa hep dedim sözle
Vurmayla kırmayla işim olmadı

Mihnet eylemedim zalim feleğe
Ondandır hep beni attı eleğe
Alışmışım çeke çeke çile’ye
El pençe durmayla işim olmadı

Bilerek bir lokma haram yemedim
Hep yüze söyledim gizli demedim
Rüya âleminde sefa sürmedim
Hayaller kurmayla işim olmadı

Mizani bozulmuş düzenin çarkı
İnsanın insandan olur mu farkı
Mazluma kol gerdim zalime korku
Düşküne vurmayla işim olmadı

Taner Karataş (Ozan Mizani)