3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1295
Okunma
Babam ben ilkokul 4. sınıfta iken vefat etti. O gün 8 kardeş babasız kalmıştık. Hayatta kalabilmek için çok mücadeleler verdik. Öğretmen okulunda okurken yaz tatillerinde annemin yaptığı pastaları satar, evin masrafını ve kendi harçlığımı çıkarırdım. Çok zor günler geçirmiştim. Bu şiir belki bunları tam anlamıyla anlatmıyor ama yine de o günlere ait kırıntıları aksettirmektedir.
-Paslanmış Şiirler-
Henüz on yaşına yeni girmiştim
Kırdın bir öğlende belimi babam
Gözümde dağ idin, yıkılmaz idin
Bıraktın boşluğa elimi babam
Gül idim çevremi sardı dikenler
Koymadı güleyim zehir ekenler
Geldiler bir zaman adın çekenler
Kırdılar gövdemi dalımı babam
Göremedim doğru dürüst yüzünü
Duyamadım "OĞLUM" diyen sözünü
İsterdim süreyim senin izini
Kesti vefasızlar yolumu babam
Çok acıları gördüm çok ta dert çektim
Bazen nefret ettim bazen de bıktım
Sonunda sabrettim hep çile ektim
İyi ki görmedin halımı babam
Bazen neşelenip çoşup çağladım
Bazen tenhalara gidip ağladım
Bazende yüreğimi yakıp dağladım
Silmedi kimseler selimi babam
Çok şükür büyüdüm geldim bugüne
Feryadım yükseldi vardı engine
Gönlümüz yine de çıktı zengine
Keşke görse idin çulumu babam
Selahattin KOŞAR
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz