Zalim su dökemez, senin eline,
Sevgi milletimin soyunu kırdın.
Ömrüm ilahiydi, düştü diline,
Gönül neyzenimin neyini kırdın.
Devliği öğrettin, cücelerime,
Mecnunluk harfiydin,
hecelerime,
Dolunay olmuşken
gecelerime,
Vuslat mehtabında ayımı kırdın.
Çingene gönlümde hazır bulduğum,
Gözlerine bakıp, ş
aşkın kaldığım,
Çigan müziğiyle hüzne daldığım,
Mahzun kemanımın yayını kırdın.
Ölürüm demiştin, yemindi adın,
Sevda
yalanını nasıl sakladın?
Yaralı gönlümde fırsat bekledin,
Bahtımın mutluluk payını kırdın.
Ey garip gönlümün hırsız sahibi,
Yüzdüğün denizin bulunmaz dibi,
İnsafı unutmuş soyguncu gibi,
Sevda trenimin rayını kırdın.
Sözlerin bahçeme
hüzünler ekti,
Gözlerin sehpada ipimi çekti,
Virane çöllerim yeşerecekti,
Umut ırmağımın suyunu kırdın.
Mehmet Nacar