Bizi güllerin iklimi tüketti..
Toprağı yaran filize,
Tarlayı saran suya vurulduk.
Sevdamızın vahşi atı,
Alıp başını gitti.
Bir yaz yağmuru gibi
Yağdık ve unutulduk..

Sığ yanlarımız da oldu ara sıra,
Bazı küçük yalanlarımız..
El yordamıyla dalarken hayata,
Bir parça telaş,
Bir parça ümittik..
Hiç yetişemedik o vahşi ata..

O vahşi atla beraber,
Ah, şu içimizdekiler,
Sanki sökülürcesine
Gitti gider,
Gitti gider..

Bize bir tek günün çelişkisi yetti..
Kuşkuyu soran bir göze,
Dudağı yoran bir söze kırıldık.
Sevdamızın vahşi atı,
Tutuştu yelesinden.
Kaldığı yerden başlanır mı;
Ateş bağışlanır mı artık?

Biz hiç ayrılmayız, derken,
Azar-azar, bir ucundan,
Aşktı o yitirdiğimiz,
İnan sevgilim, aşktı..
Ben sana kıydım,
Sen bana gücendin..
Ve durduramadık o vahşi atı..

O vahşi atın ardından,
Ah, şu aramızdakiler,
Hiç yaşanmamışçasına
Uçtu gider,
Uçtu gider..