O adam niçin siyah gözlük takıyor;
Niçin öyle ruhsuz ve namussuz?
O adam o kızın yanında,
Niçin öyle duruyor, bilmiyor musunuz?

O adam, o kızı kolundan tutacak,
Belki canını çok fena acıtacak.
O adam, o kızın babası değil,
O kız, o adamı hiç tanımıyor.
O adam, o kızı kandıracak, belli,
Götürüp bir pavyona satacak!

Peki ama o kızın babası kim,
O kız, orada kimi bekliyor?

O kızı niçin bu kadar önemsediğimi
Ben de bilmiyorum.
O kızın babası ben miyim yoksa?
Bayağı, gözüm ısırıyor.

Ben bu kediyi nerede görsem,
Bütün vücudumu bir kaşıntı alıyor.
Bu kedi beni ne zaman görse,
Böyle aptalca kuyruk sallıyor.

Ben bu kediyi alsam, eve götürsem, olmaz
Annem, dünyada koymaz.
Ben bu kediyi şimdi kandırmaya çalışsam
Anında yüzümü cırmalar, huyudur.
Bu kedi var ya, bu kedi
Başıma gelen bütün uğursuzlukların
Tek ve tek sormulusudur!

Ben şimdi bunun gırtlağına basıp boğsam,
Mazeretimi kim anlar?

Bu kedinin beni niçin bu kadar ilgilendirdiği,
Sizi niçin bu kadar ilgilendiriyor?
Bu kedi benim şahsi kedim, dün tekmeledim,
İnat etmiş, eve girmiyor.

Ben şimdi bu vitrinin önünde her gün,
Böyle kazma gibi durup dikiliyorsam,
Kime zararı var, değil mi?
Herhalde bu vitrinin bir yerinde,
Dikkatimi cezbeden bir şey var, değil mi?

Yani şimdi, şu gelinlik kaç para kardeş? desem
Acayip bir fiyat çekerler.
Diyelim ki param var, diyelim ki, sarın! dedim
Diyelimi ki hemen sarıp verdiler
Ulan, bu gelinliği anam mı giyecek?
Konu-komşu demez mi, kime aldın?

Ben burada dikilmekten hoşlanıyorum arkadaş,
Var mı bir itirazın?

Bu gelinliğin beni niçin bu kadar etkilediğini,
Ben de düşündüm, çözemedim.
Meret, o kadar güzel ki, sırf bunu giymek için
Bir günlüğüne, gelin olmayı isterdim.

Ben şimdi asılıp kulağımı kopartırım,
Kulak benin kulağım.
Ben şimdi çıkartıp çorabımı da yerim,
Çorap benim çorabım.
Ama ben şimdi tutup karını dövsem, olmaz
Karı, senin karın.
Peki, sen şimdi karını dövsen, olur mu?
Karı, senin karındı hani?
Ama sen şimdi benim karımı dövsen, farketmez,
Çünkü benin karım yok.

Demek oluyor ki, dostum,
Her istediğini yapma hususunda,
Senin durumun bombok!

Bu mevzuya niçin bu kadar taktığımı
Anlamıyor bu doktorlar.
Güya, bir karım varmış da, kötü dövmüşüm de...
Öldürmüşüm, öyle diyorlar...

Bak şimdi şuraya, taştan bir adam kondurmuşlar,
Adam düşünüyor ama derdini bunlar almışlar.
Yani şimdi şu düşünen herif,
Dizini-dirseğini kırmış, öööyle düşünüyor..
İyi, güzel, tamam da, ne düşünüyor, bilen var mı?
Yani şimdi onun, öyle kara-kara düşünmesi için
Ortada, görünür bir sebep var mı?

Yaa, bu herif hiçbir maça gitmiyor,
Takım filan tutmuyor, loto-ganyan oynamıyor.
Sonra bu herif, tele-voleleri, dizileri takip etmiyor,
Kira derdi, vergi derdi, askere gitme derdi yok.
Onu, gözetleme evinde kimse gözetlemiyor,
Deprem profesörlerinden kimseyi tanımıyor.
İçkiyi ağzına koymamış, sigaraya hiç alışmamış,
Hayatında bir tek hatunla bile aganigi olmamış.

Bence bu herifin bir bok düşündüğü yok.
Bu herif bizimle resmen kafa buluyor...

Bu mevzuları niçin bu kadar uzattığımı
Biraz olsun, düşünmüyor musunuz?
Peki siz hiçbir şey düşünmeden, dert etmeden,
Böyle ot gibi yaşarken, ne hissediyorsunuz?

Ben eskiden böyle değildim, bakmayın siz.
Beni bir gün ne biçim dövdüler, bilemezsiniz..
Yahu niçin dövüyorsunuz be abiler? dedim
Kes ulan, burada soruları biz sorarız! dediler.

Neymiş? Çok şey biliyormuşum, dilim çok uzunmuş,
Çok soru soruyormuşum,
Anları hasta ediyormuşum.
Niçin ben de uslu bir vatandaş gibi
Hiç düşünmeden ve eşelemeden yaşamıyormuşum?
Niçin önümdekini yiyip şükür etmiyormuşum?
Şimdi sana güzel bir ders vereceğiz, dediler
Çırılçıplak soyup baş aşağı, bir çarmıha gerdiler.
Orada ne kadar kaldığımı sormayı unutmuşum,
Zaten saldıklarında artık hiç soru sormuyormuşum.

İşte ben o günden beri hatırlamıyorum bildiklerimi,
İşte ben o günden beri böyle birazcık hoşum...

Bana niçin öyle baktığınızı anlamıyorum.
Çekin üstümden gözlerinizi, zoruma gidiyor.
Vurmayın ulan vurmayın artık, ayıp oluyor!
Vurmayın be vurmayın, beynim dışarı akıyor!