2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1892
Okunma
Çocukluk hayallerimde şahlanan bir atım vardı,
Ülkeden ülkeye koştururdum onu, yeleleri kan ter içinde…
O. hep başını dik tutar, başını dik tutanları severdi.
Kâh uçardım onunla gökyüzüne, avucumda bulutlar…
Dizerek geçerdi yıldızları saman yolunda ki zaman,
Uçsuz bucaksız okyanuslarda köpükler atımın ayak izleri!
Zirvelerde rüzgârla uçuşan, birçok peri ve kar taneleri…
Ey küçük çocuk, ödünç verirmisin atını bize?
Ben cevap vermeden atım başlardı söze:
Ölünceye kadar beraberiz, ben onun hayal dünyasıyım,
Ulaşacak bilinmeyenlere, bu çocuk kurduğu hayallerle…
Nüshalar yazılmış yaratıcının kalemi ile.
Hayal ağacı beyninin kıvrımlarında yeşermede,
Hayal oku, iyi nişan alınırsa ulaşır elbet hedefe…
ŞÜKRANBEŞIŞIK
5.0
100% (1)
Cevap Yaz