İnsan sevince,adım adım su üstünde yürürmüş,
Rüya içi gerçek,deniz üstünde hayal görürmüş.

İnsan sevince, yedi tepede,yedi göl görürmüş,
Her geceyi kadir,her gördüğünü hızır bilirmiş.

İnsan sevince,Ferhat olup sarp dağları oyarmış,
Elinde fırça,gökkubbeyi başka renge boyarmış.

İnsan sevince, Muhammed`im gül kokunu koklarmış,
Azrail kıyamaz canına başka kapı yoklarmış.

İnsan sevince,zindanlarda gül bahçesi bulurmuş,
Melekler arasında beş vakit secdeye dururmuş.

İnsan sevince, yer ve gökte düğün bayram olurmuş,
Taze damat coşkusuna,tüm beşer hayran kalırmış.

İnsan sevince,her gün çocuk coşkusuyla dolarmış,
Oyuncak evler üstünde sırattan köprü kurarmış.

İnsan sevince,arşa çıkıp kaydıraktan kayarmış,
Bitmesin diye rüya kandiline hep yağ koyarmış.

İnsan sevince,dünyaya tahteravalli kurarmış,
Sıra bekleyenler yetmişe kadar sayı sayarmış.

İnsan sevince, yıldızları kolye gibi dizermiş,
Hayatın sırrı bu, gezegenler arası gezermiş.