0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
Okunma
İyilik akıp gider evimde.
Bayan İyilik, öyle hoştur ki!
Yüzüğündeki mavi ve kırmızı mücevherler tüter
Pencerelerde, aynalar
Doldurulur gülüşlerle.
Bir çocuk ağlayışından daha gerçek ne var?
Bir tavşanın iniltisi belki daha vahşidir
Fakat ruhu yoktur.
Şeker her şeyi sağaltır, böyle söyler İyilik.
Şeker gerekli bir sıvıdır,
Kristalleri küçük bir yara lapası.
İyilik, ey iyilik
Şirince toplar parçaları!
Benim Japon ipeklerim, umutsuz kelebekler,
Her an iğneye geçirilebilir, uyuşturulabilir.
Ve buraya geliyorsun, bir fincan çayla
Buğuyla sarmalanmış.
Şiirdir kan fışkırışı,
Yoktur durduruluşu.
İki çocuk uzatırsın bana, iki gül.
[1963]
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
